Ayaksız Yolculuk Şiiri - Mehmet Cıngır

Güneş ufukta tayidat geçişine hazırlanıyor.
Ve biraz sonra tören başlayacak…
Ve güneş törenle kışlasına uğurlanacak.
Bir kınalı kekliğin kanatlarında seyrediyorum bunları…
Damla damla bir korku birikiyor yüreğime!

Çakıyorum çakmağı”çat çat…”
Burnuma kav kokusu geliyor.
“Pır”diye uçuyor birden kınalı keklik,
Çam ağaçları ilahi söylüyor yağmur eşliğinde…
Yol ikiye bölüyor mezar taşlarını.
Bir kısmı sağımda,bir kısmı solumda
Ortada ben…

Olanca gücümle koşuyorum,koşuyorum…
Dönüp arkama bakıyorum,aynı yerdeyim.
Meğer koştuğumu sanıyormuşum…
Zifiri karanlığın ortasında tek başıma,
Devam ediyorum koşmaya …
Ayaklarımı orada bırakarak,
Ayaksız…