Ayaksız şah ile çıplak piyon resitali

eylül intihar etti kendine aldığı transparan kıyafetin içinde
kırmızı bir ölümün düşü ile yaşadı oysa
en sevdiği kelimeleri vururken damarına
bir vals in tam ortasında ayakkabılarını attı satranç ustası kadın
şah lanan düş alemine,düştüğü her uçurumun kıyı şeridi
kendine çıkan bir caddenin karanlık piyonları ile doluydu
geceden çalıntı küçük bir odası vardı her sokağı ortadoğuya çıkan
ve her dudak tiryakisi nin ihanetine uğramış aşkını
tarih öncesinden kalma bir sandığa sakladı
sararmış dans eden parmak uçlarında
sigaramın nikotine gebe dumanını kirletiyorsun
tertemiz hayal aleminle, dur diyorum geçmemelisin
bedenimin en tenha yerlerine
düş yakamdan,düşlerinin iplerini salmalısın
yeryüzünü ayağa kaldıran devrim telaşına
darmadağın göz çukurları,şimdi en karmaşık med cezirlerin
gidip geri geldiği kapımın eşiğinde
eşiğimi delik deşik etti bir ihtilalin sağ kalan son şiiri
ruhuna bir şişe kızıl şarap dökmeliyim şimdi
bacağından vurulmuş tüm at ların geçmişe özlemden ölen
kızıl yeleli at larına
karanlık bir devri alemi aydınlığa koşar adım çıkaran ayak bileklerine
el fatiha
via vigilandum