Ay' Akların Dibinde Kimliğin

Orada öylece dur!

Kuytu ve dar bir geceden sesleneceğim
Yüzünün geniş rayihasına

Sözcüklerimde süt tadı
Bir anne memesi tazeleği de olmayacak

Hatta çok kaşımaktan yolunmuş olacak
Merhametin kabuğu da

II.
Orada öylece dur!

Ve bırak mandalara takılı kalsın,
Bir sabah alacası
Çamaşır iplerine bağlı balkonun ayakları
Henüz çiçek tozları ile daha
Atmaya başlamamış günün nabzı

Dokunacağım
Dokunacağım
Dokunacağım

Gözyaşlarını gölge altına sinip
Döken o sardunyanın sesiyle

III.
Biraz kekeleyerek geçeceğim tüm oktavlarını
Acılarından, bir bulut kamaşması gibi
Öyle bilsin bunu saçların,
Güneşi de bol isli bereket

IV.
Kaç şehir düştü diyecek, kaç kaldırım yıkıldı
O sapana gerilmiş bir taş
İşte orada öylece dur!
Ve bırak dolansın

Ay'aklarının dibine kimliğin

V.
Tüm ölümleri deneyimlemiş ol
Kör makas ucuyla kendi sırtını en çok
Bir selvi seğirmesi gibi algılamasın sesimi
Alnın o son duruşu
Bu bir dil sürçmesi de değil

VI.
Bu biraz ölüm...
Ağzımın kıyılarından
Seni düştüğüm an....