Ayaklarım çakıl taşlarının üstünde

Yine acılarım dökülüyor
geceye kasvetli bir şekilde
tüm bedenim titriyor

Duygularım özlemlerim üşüyor
ellerim buz tutmuş
feryat figan koparıyor
yüreğimde
aklım susmuyor
olup bitenlere

Kalem yazmış
kaderimizi kara
şu yalan dünyada
bir gün olsun
gülmedi bahtımız

Ömür defterimiz
acıyla yazılıp
elimize verilmiş
sayfa sayfa harcadık
ömrü de
gülmedi gitti talihimiz

Bwn sustum
acılarım dile gelip
konuştu
yüreğim feryat etti de
dinleyenim olmadı

Olmadık yerlere
duvar ördüm de
çatısını koyup da
yuva yapamadım

Şimdi çıplak ayaklarımla
çakıl taşlarının üstünde
adımlarım ilerliyor
sen gideli
uykuya hasret gözlerim

Ne çok konuştum
seninle konuşur gibi
kendimle
senin olmadığın
bir yalnızlık deryasında
boğuluyorum

Çilekeş ömrümün
kalemini de
sen acımasızca
kırdın yar

Şimdi susuyorsa acılarım
konuşmadan sitem edip
küfürler yağdırmıyorsam sana
bu yüreğimdeki
temiz sevgimin
hattıdır yar.