Bebekken ne güzelmiş ayaklarım
Pamuk, pamuk dermiş severken annem
Sonra büyümüş ayaklarım ve parmaklarım
Yürümeyi öğrenmiş, istemese de bacaklarım
Kesermiş annem, uzayınca tırnaklarım.
Zamanla koşmayı da becermişim
Tökezleyip düşmeyi de
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…