Bebekken ne güzelmiş ayaklarım
Pamuk, pamuk dermiş severken annem
Sonra büyümüş ayaklarım ve parmaklarım
Yürümeyi öğrenmiş, istemese de bacaklarım
Kesermiş annem, uzayınca tırnaklarım.
Zamanla koşmayı da becermişim
Tökezleyip düşmeyi de
Ayağıma çelme takan çok olmuş
Kimi şakacıktan kimi fesatlıktan
Şekil aynıda ebat büyümüş
Yıllar yıla hep yürümüş.
Ah ayaklarım!
Akıl emreylemiş onlar gitmiş
Bazen isyan etmiş
Bazen ölmüş, bitmiş
Sevda yollarında tabanları şişmiş
Rahat ayakkabıda bayram etmiş
Ah ayaklarım!
Kaldırıma dost olmuş
Adım, adım yol olmuş
Sekmiş ceylan gibi
Koşmuş küheylan gibi
Durmuş yerinde destan gibi
Ah ayaklarım!
Hayırı hiç bilmez
Hafızayı da silmez
Göz görmez gider
Beyin uyur o gezer
Ne zaman o durur
Beden son durakta iner.
30.7.2009 AKBÜK
Perihan PehlivanKayıt Tarihi : 13.9.2009 22:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
DÜŞÜNDÜM DE BİR AKŞAM DİNLENİRKEN ŞÖYLE, ŞU AYAKLARIM NE KADAR VEFAKAR. BÜTÜN GÜN BENİ ORDAN ORAYA TAŞIYIP DURUYOR NE ÇOK BORÇLUYUZ ONLARA YORULMADAN ANLAMIYORUZ VARLIKLARINI
Şimdi büyümüş hem
Patiklerde hatıra kalmış
Bişikte asılı
Nerden çıktı şimdi
Son durak fasılı
Kutlarım efendim.
Son durağın geç gelmesi dualarımla efendim. sevgi ve saygıyla...
duyguları hiç yitirmeyin.Elleriniz,ayaklarınız dert
görmesin.
Saygı ve sevgilerimle.
İNCİ GERMENLİLER
En güzel aşkı şiirler anlatır
şair yüreği her zaman hüzün doludur
dalından koparılmış çiçek gibi
susuz vazolarda kalmaması dileğimle
kutlarım yürekten annelerin aşkı
salim erben
TÜM YORUMLAR (5)