Tırnaklarıyla kazmıştı toprağı
Yuvasını kurarken
Güneş ısıtırdı yüreğini
Yağmurlar susuzluğunu kandırır
Ne sevgiler görmüştü dupduru ne ateşli aşklar cilveli
Nağmeler oynaşırdı dallarında
Kutlamalarına kandil olurdu yıldızlar
En koyu sohbetlerin mimarıydı
Kimler gelip kimler geçmişti hayatından
Kimine han kimine barınaktı
Neler görmüştü neler tökezlemişti de
Yıkılmamıştı
Asırlık yaşamında
Neşeyle gerindi pırıl pırıl göz kırpan yeni güne
Esnedi
Bir şarkı takılmıştı diline eskilerden
Canhıraş feryatlar yankılandı uzaklardan
Mahşeri kaçışmalar
Ne olduğunu anlayamadan
Alev alev
Ayakları yoktu
Yaşlı çınarın
ANKARA-14 Şubat 2007
Zekiye YavuzKayıt Tarihi : 14.2.2007 11:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir Ağaç/ Bir İnsan KORUYALIM....
ağaçlar yanından geçen yollar
gölge olsunlar
manzara olsunlar
ayakta dursunlar
nasıl candan kutlamam
siz ve sizin gibiler var oldukça
nasıl yemyeşil..
capcanlı olmaz dünyam
saygı ve sevinçlerimle
İbrahim Çelikli
Kimine han kimine barınak olmuştu
Neler görmüştü neler tökezlemişti de
Yıkılmamıştı
Asırlık yaşamında
Tek kelimeyle harika yüreginize saglık
Ve her şiir yazanın derin bir sızısıdır vücudunun illaki bir yüzeyinin yeryüzüne( toprağa) basmak zorunda kalışı
Şair ,duygularının ulaştığı her şeyle özdeşleşmek isteği ile dopdoludur zamana karşı direnişte...
TÜM YORUMLAR (29)