Ayakkabı Tozlarım Şiiri - Melike Atmaca

Kum saatinde birikmiş ayakkabı tozlarım
Yürüdükçe akıyor, bir nehrin kibriyle durulmadan
Ebedi bir yürüyüşteyim sanki
Zaman akıyor ben taşıyorum, duramıyorum

Ya gözyaşlarım ıslatırsa kum saatini
Korkuyorum, ya kırpamazsam gözlerimi ya kaybolursa gözlerimin rengi
Adımlarım mı çamurlaşır? Bilemiyorum
Düşünüyorum işte bir endişe rüyasında her soluğum

Dilim dönmüyor, zamanım boşlukta kalmış gibi
Araftayım hem de gri bir arafta
Kaç doğum var ömrümde, kaç ölüm?
Sayamıyorum, konuşsana kum saati, ayakkabı tozlarım konuş
Başta mıyım, sonda mıyım yoksa gri bir arafta mı?