Ayakkabı Şiiri - Muammer Yavuz

Sahibine sahip çıkan ilk yolcu benim
Çiledir hayatım, büküktür belim
Çakıl taşlarını, kum parçasını arkadaş ettim
Derim yüzüldü, içim büzüldü merhamet edin

Sahibimin neşesi neşemdir benim
Güler yüz gördüm mü rahat gezerim
Yağmur yağar, sel akar kana, kana içerim
Her türlü sıkıntıya kol kanat gererim

Sahibimle yatar onunla kalkarım
Yüzümü yıkatır bağımı bağlatırım
Çok sıkılıp ara sıra gevşerim
Her fani gibi yıpranır görevi devrederim

Biliyorum yüküme can borçlu olduğumu
Siper ettim gövdemi bağımı topuğumu
Yıllar yılı taşıdım çileli yolculuğu
Sonunda mesken oldu belediye çöp kutucuğu