Ayak sesleri senindi...

korkarım, ince hastalık bu benimkisi
ne zaman yerleşsen yüreğime
denizde varsa sesime yakın
ellerimle topladığım şarkıları
anlatırım,
-dinlersin...

hiç söylemedin
sahi güzel mi sesim

-dokunamadığım-

senin yüzünden denizi satışım,
küser biliyorum
sen varken seni kıskanışı
ona şiirler yazılmayışı

bir günde bana yaz
şiir olsun
şöyle dinlenceli
sessiz ışıklar içinde
adına kitapların kazındığı
bir veda gibi gelsin kapıma
-kim o-
demiyeyim.

ne zaman koluma girip yürüsek
kısalıyordu yollar
o saatlerde gece geliyor
kanadı kırık yavrularını
bırakıyordu kuşlar,

-bir gölgeyim, martı olamadım-

bilirim herhalde geldiğini
sessizliğin ortasında
ayak sesleri senindi
duymadım (duymadımda gerçekten)
derim-

bir gün sevişmeliyim
başparmağımıda kesmeliyim
kalem ölsün, beni ihmal etme
ölebiliyorum, yaşadım...

çok özledim...

su yılı /