Ayak Bastıkları Alanlar Şiiri - Kasım Ko ...

Geçmiş insan topluluklarının dev yapılarda,
Devlet zoruyla bıraktığı emek izleri,
Sırta vurulduğunda kara bir yılan gibi siyaha dönen,
Ter yerine kan akmasına neden olan siyah kırbaç darbeleridir,
Yemyeşil bir dünyaydı bu çöl yarımadası, bu Mezopotamya ovası,
Üzüm bağları, bahçeleri, çalıları ve ormanlarıyla,
Sular akıyordu bu yemyeşil dünyanın kalbinde,
Kuşlar cıvıldıyor, ceylanlar oynaşıyordu.

Medeniyetin temelleri ilk buralarda atılmıştı,
Tarih buralarda başlamıştı,
En görkemli kuleler buralarda dikilmişti,
En çekici şehirler buralarda kurulmuştu,
Bu yerlerin ayırt edici özellikleriydi,
Yazı ve heykel, edebiyat, bilim, sanat, teknoloji ve kütüphaneler.

Yok artık hiçbiri,
Dünya zalimlerinin zoruyla,
Zorla çağırdı karanlık İslam'ı,
Yok edildi insanlığın o güzel mirası yakıldı,
İnsanlara biraz daha yukarıdan bakmak için,
Biraz daha mazlum kanı dökmek için,
Kendi çıkarlarını kutsallaştırmak için,
Taşıdılar tanrıları dağlardan göklere.

Çok korkunçtu son felaket,
İslam adına yağma ve vahşet,
Kapkara bir kar gibi düştü üstüne,
Yaşamın, sanatın, tarihin,
Geceye çevirdiler sabahları,
Söndürdüler hayatın ışığını,
Kuruttular çekirge alayları gibi,
Nehirleri, bitkileri,
Harabeye çevirdiler her şeyi,
Tüm ayak bastıkları alanları.