Aya Giden Mehtap Şiiri - Öner Çağlar

AY'A GİDEN MEHTAP

Kimi zaman sarı ışıklı gelir,
Uyuyan renksiz dalgalara.
Mavi geldiği de olmaz değil.
En çok ta turuncu gelir başıma!
Aslında Ay'a giden Mehtabın,
Saçlarıymış denizde ıslanan.

Ben, onu geliyor zannetmişim her gece!
Ay'a götüren adımlarıymış, sıralı dalgalar!
Pırıltılı gittiği de olmaz değil.
En çok ta ufukta bekliyor gibiydi!
Aslında Ay'a giden Mehtabın,
Saçlarıymış denizde ıslanan.

Her gidişimde ben bıraktım sahile kumları.
Her dönüşümde yaş bıraktım, büyüdü denizler.
Vefalı gittiği de olmaz değil.
En çok ta gülmesi geliyor aklıma.
Aslında Ay'a giden Mehtabın,
Saçlarıymış denizde ıslanan.

Canımı alır da giderdi geceleri!
Gelir gibi görünürdü uzaktan.
Renk renk geldiği de olmaz değil.
Kimi zaman beyaz yahut zenci...
Aslında Ay'a giden Mehtabın,
Saçlarıymış denizde ıslanan.

Ara ara tutulur gelirdi nefesim!
Bakışlarım ufukta çivi gibi dururdu!
Ölürken başımda olmaz değil!
Neydi boğazımı kıp kızıl boğan?
Aslında Ay'a giden Mehtabın,
Saçlarıymış sapsarı dolanan.

Şiir:ÖNER ÇAĞLAR
07.05.2021 Saat:19:54

Her tonunda