Olmaz düşler kurarım;
Geceyi yırtıp yıldızları toplarım gökyüzünden,
Saçlarını yıldızlarla yıkarım
Sabahı beklemeden, ayı sökerim yerinden;
Yüzünü çizerim ayın yüzüne, ay utanır…
Birden gün gelir aklıma;
Karakalem bir ışıkla çizerim yüzünü
Ve göğe asarım güneş diye,
Gök utanır…
Aklıma bulutlar gelir;
Ağlarım,
Dayanamam, diz çökerim, devrilirim
Toprak utanır…
Sırtımı toprağa,
Gözlerimi göğe veririm,
Güneşin altında geceyi seyrederim öylece
Zaman utanır…
İnan kimseler bilmez bunu;
Bir ben bilirim;
Geceyle günün nasıl çaresiz
Nasıl ellerimde sana benzediklerini…
Kayıt Tarihi : 2.12.2013 21:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uygar Yeni](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/02/ay-utanir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!