Ay Sultan... Şiiri - Ali Efeoğlu

Ayın ışığı yine büyüleyici bu gece
Sonsuz bir huzur var mehtapta
Aymı geceyi teslim almış
Yoksa gecemi Ayı tutsak etmiş belli değil,
Çözemedim..

Fakat bu gecenin gizemli büyüsü
Sana olan sonsuzluğumu aklıma getirdi yeniden
Tüm acımasızlığıyla
Tüm zalimliğiyle vurdu yine aşkın dört bir yandan..

Sana karşı,
Tutsaklık derecesinde ki çaresizliğimi
Gecenin bilinmeyenlerinde saklı duran
Ebedi sonsuzluğuma gönderdim yine..

Ve Aşkım,
O an Ayın parlak yüzeyinde gördüm seni
Gülümsüyordun,
Gülen gözlerinin esaret timsali büyüsünü
Yine çok uzaklardan gönlüme yolluyordun..

Gecenin sessizliğinde
Bir fısıltı geldi sonsuzluklardan,
Yaklaştıkça,giderek büyüyen;
Sevgilimmmmmm!

Ve,
Gece
Ay ışığında ışıldamaya devam etti
Kalbim ve ruhum ise
Sana olan tutsaklığa..

Ay Sultan!

Adını o gece koydum..
Ayın ışıkları sanki saçların olmuş
Yeryüzüne dökülüyorlardı
Gecelerin karanlıkları ise
Seni benden almak yerine
Ömrüme yeni esaretler ekliyorlardı!

Ay Sultan...

Sonsuzluklarıma inat
Ay ışığı olup karanlıklarıma dolan,
ve senden bir kaçışım olmadığını
Bana her defasında hatırlatan!

Soğuktu gece,
Hayat yolumun kuru ayazları gibi
Yarasalar almıştı karanlıklarında
Çoktannn kuşların,kelebeklerin yerini...

Ve,
Yıldızların dünyasında bir şimşek çaktı,
Bir yıldırım indi yeryüzüne aniden
Gecenin karanlıkları bir müddet için
Yerini karanlığa bırakırken,
Gözlerimle gördüm onu nihayet birden!

Ay Sultan...

Ruhumu,
Rüyalarımda teslim alan
Gerçek olmasa da,
Gerçekten de yakın olan!

Muhteşem denecek kadar güzeldi
Etrafa göz gezdirdi,
Bakışları,
Bana doğru yöneldi

Gönlüm onu gördü
Yalnız gecelere artık yeter dedi
Bu yıldırımı bu geceyi,
Belli ki,ömrümün düğünü belledi!

Uzanan kollarını gördüm
Gelll der gibiydi bana
Benimle beraber ol,sonsuz ol,
sonsuzluklarımda gönlünce yaşa!

Oysa,

Bir rüyaydı Ay Sultan
Kalbimin sahipsiz derinliklerine inen
Sevgi yolunda ki yalnızlığımı
Geceleri sanki rüyalarımda bitiren!

En azından ben öyle sanırdım
Fakat,Ay ışığında ki tılsım kadar gerçekmiş
Yıldızların dünyasından
Bir gün bana gelecekmiş...

Tayfun oldu,Bora oldu
Bakışlarından bana doğru akan kudret
Haydi durma koş onadiyordu
Fısıltıyla kulağıma bir Melek!

Ve,

Daha durmak olmazdı
Tutamadım kendimi,koştum ona doğru
Yaklaştığım her adımda ise
Bedenime,kalbime sonsuz acılar doldu

Ona dokunduğum an
Beynime,vücuduma sanki tüm yıldırımlar indi
Sapasağlamdı bedenim,
Yavaş yavaş taş yığınına döndü!

Aldı götürdü beni,
Gökyüzünde her gece görüpte
Ay dediğimiz dünyasına
varınca,
etrafıma bakınıp diğer taşları gördüm
Aklım geldi o an başıma

Çabalayıp kurtulmak istedim
Onun etki aleminden
Lakin taşa dönmüş bedenim
Kımıldamaz yerinden!

Ve,

Ayda ne tarafa baksam
Her yerde dizili,sıra sıra duran
Diğer taşları,kayaları gördüm
Ürperdi ruhum o an!

Soğuk taş olmuş gözlerim aralandı
İki damla yaşa geçit verdi
ve,kapandılar nihayetinde sessizce!

O gün bu gündür
Ay Sultanın dünyasında esiri,tutsağıyım
Bedenim,kalbim taş olmuş olsa da
Yine de onu sevip saymaktayım

Dikkat edin;
Ay Sultan bir gece size de gelebilir
Esareti,tutsaklığı
sizin hür ömrünüze de verebilir!

Mutlu olan dünyanızı
Asla mutsuzdur sanmayın
Ay Sultanlarla gelecek muhabbeti
Dertsiz başınıza dert edip,almayın

Farzedin ki,bir hataya düşecek gibisiniz
Ve,bir uyarıcıya,yardımcıya ihtiyacınız var olursa
Başınızı kaldırın,Ay Sultanın memleketine,Aya bakın
Bana benzeyen bir taş,bir kaya var durur orada!

6.haziran.2010.İzmir
Ali Efeoğlu