ay, simasını bırakmış
bir çift doğanın rengine bürünmüş taşa
uçlarına binlerce kara mızrak sınır çekmiş
parmaklarımın ucuna değin uzanır
narince uzanır göğe tararım onları
bir daha yaş akıtamayacak kadar öperim
kuruturum gözlerinin çeşmesini ve de dudaklarını
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta