"Kızıma...."
Ay bu kadar güzelken kızıma benziyordu
Çocuk öpüşleri sarınca parmaklarımı
Korkak bir geceye dönüşüyordum
Üfleyip bir tutam aydınlık gülüşle
Savurmalıyım en uzağa geceyi
***
Mekanı silik zamanlardan
Kırılmış aynalar derliyorum
Bin bir öykünün kucağına yaslanmış
İkili suretlerden ürkerek
Yağmur sürüyorum korkan kalbime
***
Büyüyor kızım kozasında sessizce
Güzelliğinden bihaber renklerle
Karlı dağlara öykünen saçlarımı
Görünce irkilen kızım
Ben ağlarken kartopu oynuyor
***
Yeni cümlelerle yüzen
Uzun bir rüyanın ortasında
Akıp gidiyoruz geceye
Ay bu kadar güzelken
***
Nabzı güneş gibi sevinçle boğan
Pembe bir kalemin yeşermesi yeniden
Duvarlarda dans eden çöp adam içindir
Ve gözyaşımın kıyısında tüten
Matem ayın gelinliğidir
Kızıma böyle çok benziyorken.
Kayıt Tarihi : 9.8.2013 00:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzelliğinden bihaber renklerle
Karlı dağlara öykünen saçlarımı
Görünce irkilen kızım
Ben ağlarken kartopu oynuyor
MUHTEŞEMMM... Anne yüreği işte neler verse yetmez. Ne yazsa tanımlayamaz duygularını.Kutladım içtenlikle...
Bir yürek yolluyorum sana bebeğim
Yavrum, yavrum diye çarpan.
Yanında olamadığım zor günlerine say.
Ve sana mutluluk dilekleri yolluyorum bebeğim
Kilosuz, kantarsız.
Neye sayarsan say…
Naime Özeren
beğeniyle okudum
İçinizdeki 'hüzün kırıntıları' umarım boşadır... Tadını çıkarırsınız büyüdükçe 'Ay'ın...'
Kutluyorum Efendim...
TÜM YORUMLAR (8)