Ve milyonlarca yıldız vardı gökyüzünde.
Öyle sessiz, sedasız tuttum birisini.
Işıldıyordu.
Ay şahit!
Gözlerim kamaşıyordu...
Ay şahit!
Doluyordu gözlerim.
Bir gökdenizinde, kaybolmuş küçük bir meteorun rotasızlığında savruldum.
Usulca...
Ve öfkeli bir akıntı, bir girdap!
Kocaman bir kara delik!
Ardımda Ay şahit!
Sessizce tuttum.
Öylece sustum, susabildiğim kadar.
Hem vardım, hem de yoktum.
Kayıt Tarihi : 24.4.2025 13:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!