Ay Ladesinde Dansa Tutusan

`Yesil bagin üzümü
Yola koydum gözümü
Baktim ne gelen var ne giden
Kime deyim ben sözümü, tanriiiim
Bir de yetmez üc ver
Üc de yetmez bes ver..`
Hayir ayten gökcer degildi,
Pamuk pirensesin yedi cüceleri de degildi, kasap kececi kahveci
Biri gelince ötekini dolaba saklayan
Bicagi belinde kasaturasi elinde mapusane kackini mahalle bickini
Aramadigin hergele takiminin hepsinin kapidan girip pencereden ciktigi
Limonatacinin nayloncunun da gecerken söyle pervazlara dogru
Kepenklerin perde sarkittigi renginden kim aybasi, kim hovarda yataginda mest
Fikir yorup kendince pay sahibi olmaya
Üfürügünden nefeslenen neticeler cikardigi
Yedi kocali hürmüzdü elbet hemen her mahallede bilmem kacbir
Simdilerde her apartman katinda kac bir daire makam melodik..
Zor günlere kayis kerte koparan
Herkesin bir fosforlusu yoktuysa da paket programi hazir
Reklamlarin bütün kötü seyleri iyidir güzeldir diye insanin bilicine kusarak
Aliskanligini imrendiren av sahnesine teslim olduktan sonra cig cig
Diri diri
Canli kanli sürünüp ölmelere kendini birakip teslim olan
Herkesin yalnizligi birbirine benziyordu cünkü
Ve birlikte uyumsuz yasamlarin kimsesizlik kapilarina ebediyyen esir koydugu
Hic kimsesi olmayanin yoksul azabindan daha agir
Daha derin
Daha azgin
Daha yarali
Daha sancili
Daha cileli
Daha küs dargin soguk yitik ve uzak beraber birlikteligi
Katlanilmaz derecelerin dayanilmaz hat katindadir
Sürdürülmesi imkansiz ören iliskisizliklerde karsilikli cirpina gebere
Saplanmis kalmis aidiyetsiz tanimsiz anlamsizliklarin
Ve kopmus ayrilmis baglanmalara israrla sarilip tutunarak
Birbirine sevgisi saygisi tahammülü toleresi sifir bile degilllern
Biri digerine hep sonuncu olmayi bozusup cekisip bogazlasarak
Sonuncu olansa hep birinci olmaya akil fikir yaris bozup kizistiran
Oysaki nesneler vardir, cicek gibi
Kim kendine hangi adla nerde nasil cagirir seslenirse
Nesneler vardir güzellik caginin ölümsüz sanatindan say ki insan..
Garajsiz galerisiz parksiz parkursuz
Hayati isiklari yanip sönen tuzaktan tuzaga cekip götürse de kapan ve kafes
Karrra kollda ayna var ayna varrrrr
Kiz kolunda düggggme varrrrrr
Haniyada bire moriyelelelim los kaldirimindan izbe sokagindan
Kendine kurtulma sansi bütün ihtimaller disi
Camlar caddeler önü
Duvarlar kapilar arkasi
Odalar icinde hayata yenik zamana sönük gölgeye durgun ve donuk
Saatin buz tuttugu ve mumlarin celimsiz zayif cansiz volta gezdigi
Yoktuysa bile herkesin bir fosforlusu
Hickiriklari sirilsiklam, ceremesi pesin ödenmis hüznün
Geceye varip sizan inis büküsün koynunu kucagini sarip kirisi kirdiginda
Yüzü gözü bilinmez, esamesi künyesi secilmez kacaklarla korsan
Etekleri gecmis yillarda solmus eskimis kumaslarin
Kimsesizligi herkese benzeyen yerinden göz ucuyla bakip gecerek
Alel acele bir cigliga cagirirsan olur ki,
olur ki, belki gelememlerini savip isliklayan
Cercevesi kirik
Yolu yorgun
Ezgisi öksüz esigi bulanik
Sivasi dökük ay sokagi gibidir polis sirenleri yanarken
Ve bekci düdükleri öterken bile
Askla lades edip,
Ay isigiyla sessiz sakin dansa tutusan

Subat / 22