Gece Ay’la dertleştik
Anlattı derdini ;
O’da Güneş’e aşıkmış.
Kavuşamıyor muş,
”O geliyor,Ben gidiyorum,Ben geliyorum, O gidiyor”
Deyip bana dert yandı.
Sıra bana gelince dedim ki;
“Nankör olma bu kadar.
En azından ışığını ondan alıyorsun.
Bense tüm acılarımı bir vefasızdan alıyorum.” dedim.
Ve Ay utandı,
Bir daha hiç konuşmadı.
Sonra yağmurlar yağdı,
Belki de o an, Ay benim için ağladı…
Kayıt Tarihi : 21.3.2017 17:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celal Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/21/ay-la-dertlestik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!