Ay’la Beraber Şiiri - İnan Karataş

Geceyi koruyan aya gözlerimi değdirerek şarap içtiğim içtenliklerde
Bütün günahlardan daha çekici olmanın sırrını taşıdım yük olmadan.
Kalbi yoran bütün maceralardan geçtim bir çırpıda.
Ancak geceyi sesleriyle boğan hayvanların kulağıyla duyulan
İnsana karşı kavgayı tarifsiz bir düşünceyle batıran yaşamsal bir bataklıkta çırpındım
Ay’la sohbet etmenin farkıyla insani gürültünün sonrasının nağmesini aramaya benzeyen kımıltıda.

Sokak lambalarının bile göstermediği lümpen bir insan acizliğinde tozlara karışan hesaplar belirdi telaşsız.
Kurbağa seslerinin gerisindeki denizin uğultusunda kaybolmuş sessiz mahallenin serinliğiyle
Yaşama direnç yükleyen hantal bir kıpırtıda savruldu karanın görüntüsü.
En mayışan bir uyku vadeden bir sıçrayışın zirveye giden merdiveninde kırık bir basamaktayım şimdi.
Uzaklarda demir kokusu bir gürültüde düzene uyan anılar depreşti durduğumda.
Rüyaya dalmak uğruna sürdürdüğüm bekleyişler meltemlerin terennümüne dönüştü kalktığımda.

(Temmuz,2019)