Ay karanlık ayaz vurdu özümü
Kara çaldı mevsimlerim kış oldu.
Hasretliğin yaşlandırdı yüzümü,
Derde vurdu sevdalarım boş oldu.
Zamanın kırbacı sırtımdan inmez
Sinemin yangısı nedendir sönmez
Gençliği yitirdim geriye dönmez
Sebep yordu hayallerim tuş oldu……
Sevdanın rengine sürülen kara
Mezara götüren onulmaz yara
Gülden suretine düşünce zârâ
Yürek durdu hücrelerim taş oldu.
Ömrümün atisi hasrete îdam
Betonun hışmında daracık odam
Vefasız bağrında yetişen adam
Bu gün öldü yarınları düş oldu.
Kayıt Tarihi : 24.3.2010 18:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiirimin diğer dörtlüklerini eklemek gelmedi içimden.SAYGIYLA
![Metin Hanlıoglu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/24/ay-karanlik-24.jpg)
Güzel bir şiir
TÜM YORUMLAR (20)