Ay Işığı Kokar Senin Yüzün-kadınım

Ay ışığı kokar senin yüzün/..
Her şeye rağmen hissediyorum
Nefesini ruhumun en kuytu cennetinde,
Göğüs kafesimin içindeki o küçük kalp atışını..
İsrafil borusunu üfleyene dek içimin kopacak tek kıyametiydi adın,
Adın ölümden arınmış bir yaşam ışığı
Bir kum zerresi tenimin çölünde uçuşan suretin
Ölüyorum anla
Aşkın öylesine büyük
Öylesine çoşkulu akıyor ki içimin çatlaklarından
Kalbim çoktan terketmiş bedenimi;
Sanki işlemiş olduğumuz bir günahı saklar gibiydik birbirimizden - sessizdik...
Soluksuz kaldığım o geceleri kendimden bile saklamıştım oysa (...)
Sana geldim Aşkım
İçimdeki acıları uyutup, ve ışıgımdan koparak ikna edercesine ruhumu - Sana geldim, çok derinden öksüz kalan bir çocugun gözyaşlarını sil diye - Bu yüzden, kahredici bir hoşluğu vardı gözyaşlarımızın...