Ay Işığı - 1 Şiiri - Murat Sağbaş

Ay ışığı bataklıkta çiçekler
Pembe,mavi; Siyah tuval gözlere
Buruk bir gelecek resmedecekler
Umarsız bir aşkı çiğneyecekler
Ay ışığı bataklıkta çiçekler.

Büyüsü pembenin ve Ay ışığı
Koparıp atmayın çiçekleri ha!
Kara sessizlikler emmesin çağı
Savrulsun boşluğa aşkın çığlığı
Büyüsü pembenin ve Ay ışığı

Ay ışığı kâbusların sabâhı
Hangi muştu diriltir karanlığı
Çocuksu, mâsum bir aşktı günâhı
Üç-beş sıcak gözyaşıydı silâhı
Ay ışığı kâbusların sabâhı

Park ışıklarını ser yatağına
Ay ışığı serçe kuşu yürekler..
İki yürek uçmaz mı Kaf Dağı'na
Aldırma karanlık âsî yığına
Park ışıklarını ser yatağına

Kar sıcağı beyaz körü sokaklar
Acımasız sessizliğin kölesi
Yakın sayıp dost bildiğim uzaklar
Ay ışığımı, canevimi saklar
Kar sıcağı beyaz körü sokaklar

Pembe aşkın intelijansiyası
Naif, duru, sihirbaz ve esrarlı
Parka doğan bir haziran sadâsı
Ve muhteşem bir mavera rüyâsı
Pembe aşkın intelijansiyası

Pembe,beyaz Isparta'nın gülleri
Yağmur ardı toprak gibi, aşk gibi.
Sararken ay ışığı gönülleri
Saf duvaktır gül yaprağı tülleri
Pembe,beyaz Isparta'nın gülleri

Ay ışığı cenneti yıldızların
Işık dağıt,mutluluk serp,gonca ver!
Ümit gözlü, nakış elli kızların
Sevinci ve neşesi ıssızların
Ay ışığı cenneti yıldızların

İçimde bin köşeli cam resmidir
Ateş rüzgarı kanadında uç gel!
Kalbime çakılan ok mu, his midir?
Dilimdeki Ay ışığı ismidir
İçimde bin köşeli cam resmidir

Köpük köpük dalgalar üstüne yaz
Sıra üstü iz iz oldu yanağım
Kar buğusu bakışlarında ayaz
Yandı çıktı pembe düşlü konağım
Ne kış duysun, ne baharlar ve ne yaz!
Köpük köpük dalgalar üstüne yaz