Ay’ın kirli gömlek kolu

Kirli gömlek kolu ilk görüşte
Kirli zamanda en temiz
En berrak Ay’ın lekesi
Ay da yanacak şeytan gibi
Şeytan ateşten Ay benden yanacak
Tanrının ceza odasında
Kirletti Ay tüm kolları
Kollar kan revan içinde
Koşar bana istemesem de
İsterim hayallerimde
O narin mürekkepten elleri
Sorulardan simsiyah bir yaşam
Yarattı gecenin gözü yine de
Ay demiştik sana sokak lambalarıyla
İstemedin, istemedi beni/lambalar da/
Ay gibi ışıksız yanar
Onları da terk ettim şimdi
“Şu başparmağım kadar yalnızım”
Ölüm öncesi son söz ne desem
Gerek yok gece düşlerimdeki beni
Boğazlayan ahbaplarımla
/rahat bırakın/ tüm kolları
Gerek yok ölmeye de!