tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Bütün çabaları'insanlığımızı tüketmek olanlar'gülümser ay ışığı,ardından tüm heybetiyle doğar kıvılcımından 'Güneş'....Aydınlık ,karanlığı elbet boğacak değerli şair,kutlarım.
Ay/ın arkasında durur güneş ve onlar bilmezler bunu...
evet aydınlık beyindedir hep...
Şiir ola
Sevgiyle kalın
yanlızlığın gizem dolu düşlerini
anlatım biçiminiz hayranlık uyandırıyor
tebrik ederim
yine farklı derinliklere saldı diyebilirim şiiriniz için.
paylaşıma teşekkürler Cevat Bey...
/ay ışığı gülümser güneş olur
güneş ağlar ay ışığı olur/
Aydınlığımızı öyle derine saklamışız kiii görememişler..kimilerimiz,birçoğumuz böyle yapmış..oysa yıllar öncesinden ayak sesleri duyuluyordu karanlığın,pek azımız dışındakilerde sağır oldukları için duymadılar ya da duymak istemediler..körleri sağırları oynayanları esefle kınıyorum,fevkalade üzgünüm..engin yüreğinize,beyninize sağlık..aydınlığı yakalamak umudumla..saygımla...
Sayın Çeştepe
Bu güzel şiirinizi
Canı gönülden kutlar
Başarınızın daim olması ve
Daha nice paylaşımlar dileğiyle 10+ saygılargıml
/ama biz aydınlığı beynimize saklamıştık, bulamadılar…/
Bütün şiirde takıldığım tek dize...Öyle bir dize ki bu, anlatamam neler çağrıştırdığını. Oyse ben, aydınlığı çocukların yüreklerine saklamıştım. Vakti geldiğinde çıkarıp ülkeyi aydınlatsınlar diye.. Nerde benim gün ışığı yürekli çocuklarım? Peki o halde bunlar kimler?....Kimler?...Hangi öğretilerle geldiler?.Bu kadar karanlığı nereden topladılar?...Söyleyin sn. Çeştepe, nereden?...
ay ışığını ne güzel gülümsetmişin sayın hocam duyguları fırtınaya dönüştürmüş yüreklerde duygulu şiirinizi tebrik etmek için sizi ayakta alkışlamam gereğini duydum yüreğiniz daim olsun
Karanlık gecelerin sonunda doğacak bir güneşin var olduğunu bilmek insana yaşama sımsıkı sarılma gücünü verir. O ışıkların düşeceği yerlerde yok edilmek isteyen her cana yok etmek için 'sinsice yaklaşan' içi 'karanlık öfke' dolu avcılardan kurtulma umudunu aşılar. Yine kalem her zamanki güzelliğiyle umudun şiirini yazmış. Usta şairi kutluyorum.
Unutmuştuk antolojiyi. Ay ışığını gülümseten dost yüreğe tebrik ve selamlar olsun.
Bu şiir ile ilgili 108 tane yorum bulunmakta