Ay gülümser güneş olur Şiiri - Yorumlar

hırçın karanlıklara alışık gözlerimiz olsa da aydınlığa düşkün bir yüreğimiz var...ve yepyeni sabahlarımız eskimeyen umutlarımız...
içimizin ormanlardan dökülen sözcüklerimiz...

ay ışığı eksik olmasın gökyüzümden..

Harika bir şiir .. Gönül dolusu tebriklerimle...
Saygı ve sevgiler..

'/ama biz aydınlığı beynimize saklamıştık, bulamadılar…/ '

Ne kadar anlamlıydı şiir, tekrar tekrar okudum. Karanlığın yıkıntısını, iyi güzel ne varsa silip süpürüşünü nasıl da güçlü anlatıyor mısralar. Her yere ulaşsalar da bir tek düşünen, sorgulayan, aydınlık beyinlere ulaşamazlar. O aydınlık beyinler, güneş gibi ışığını etrafa yayınca, elbet karanlıkları yırtacak. O umut ne güzel bir umut. Yüreğinize, kaleminize sağlık. Alkışlıyorum mısralarınızı.

önce ovalarda dolaştılar, dağlara tırmandılar…/

öyle sinsi ve ağır adımlarla geldiler ki, daha sert ölümden bile
ezdiler kır çiçeklerinin renklerini, karanlık öfke ve küfürlerle.
oysa gün, her gün gibi açılmıştı, yeni bir sayfa olup önümüze
hiç aklımıza gelir miydi yırtacakları, peteği dolmamış kovanları
ve dağlarda kartal yuvalarını.


/nehirlerden akıp, denizlerin derinine karıştılar…/

ağacından kopmuş söğüt dalıydılar ve ölmüş balık kılığında
savurdular fırtına hüviyetiyle, bütün dalgaları, damla damla.
soluksuz kaldı gecede yakamozlar, ağladılar, bakıp ay ışığına
ne deniz kuşları vardı ortada, kanadına sığınıp kurtulacakları
ne de tutunacak bir zeytin dalı.


/bütün sokaklara girdiler ve sonra bütün evlere…/

ıslak iç çamaşırlarını sildiler kurumadan, arka balkonlarda
yeniden yazdılar kendi dilleriyle tıka-basa, kirli torbalarına.
ve sonra perdeler ve gece lambalarını, yatak çarşaflarını da
topladılar duvarlara sinmiş ne kadar varsa, sevda fısıltılarını
sildiler, kendi yaşayamadıklarını.


/ama biz aydınlığı beynimize saklamıştık, bulamadılar…/

öyle sinsi ve ağır adımlarla geldiler, daha sert ölümden bile
ve görevimiz bitti dönelim artık dediler, gönderildiğimiz yere.
bıraktıkları gecenin içinde, bir kıvılcım göz kırptı pervaneye
o kıvılcım ışık oldu, pervane de çiçek ve dağda kartal yuvası
ve deniz ve yakamoz ve zeytin dalı.

/ve onlar kurguları bitip gittiler, ay ışığı güldü, güneş oldu/



Cevat Çeştepe

Tebrikler,Daha nicelerine...kaleminiz daim olsun.Saygılar.

/ama biz aydınlığı beynimize saklamıştık, bulamadılar…/

öyle sinsi ve ağır adımlarla geldiler, daha sert ölümden bile
ve görevimiz bitti dönelim artık dediler, gönderildiğimiz yere.
bıraktıkları gecenin içinde, bir kıvılcım göz kırptı pervaneye
o kıvılcım ışık oldu, pervane de çiçek ve dağda kartal yuvası
ve deniz ve yakamoz ve zeytin dalı.

/ve onlar kurguları bitip gittiler, ay ışığı güldü, güneş oldu/

Çok çok güzel bir şiirdi. Karanlığa kocaman bir nanik Yapan (içimden aynen geçen, bağışlayın :)
Neymiş: Güneş balçıkla sıvanmazmış. Tam puanla kutluyorum şairi ve şiiri. Listemde.
Ve dilimde bir Nazım şiiri 'Onlar ümidin düşmanıdır....

sabahın 'aydın el'lerinden bırakılmış bir rüzgarım 'umut'la dolaşan evreni.. bu kıyılarda adım dostluk, adım sevda diye anılsın.. hiç bir kavgada yenilmeyen aklın hürriyeti, bırak o karanlık beyinlerde yenik sanılsın.. her gün yeni bir sabahla doğuyoruz biz...........kutlarım üstadım.. mükemmel bir şiir.. saygılar size..

Bir kez daha sayfaya geldim... Buradan okumak bir başka şiiri...
Değerli dostumu tekrar kutluyorum..

el ayak çekilmişken geceden cevat abimden okuyup yatayım dedim hadi geldi uyu şimdi neyseki ayışıgı güldü güneş oldu şimdi kutluyorum

ay ışığı güldü, güneş oldu/.... SADECE BU SÖZ BİLE BİR ÖMÜR BE DOSTUM.. SAYGILARIMLA..

Kimden : Rıza Yıldız

Kime : uzungemici / cevat çeştepe

Tarih : 20.01.2013 17:44 (GMT +2:00)


Konu : Yn: [prenses-grubu] Cevat Çeştepe...Ay ışığının gülmesi


Yazan ve paylaşan yüreklere teşekkürler.
Cevat ÇEŞTEPE'nin yaşam dilimlerini destansı bir anlatımla sunuşu güzeldi.
karabasan istilanından kurtulmuş Ay ve Aydınlığın gülüşü.
Kutlarım.

aydınlık mutlaka bir yol bulur ve yayılır diyerek kutluyorum bu mükemmel şiiri.. saygılar üstadım..