Ay Gazeli Şiiri - Osman Şener

Lütfediyor hüsnünü mâh âşığa az az
Cevr ü cefa nazeninin ettiği kış yaz

Şemsi yakan aşk odudur, nûra sebep o
Yoksa olur muydu şu âlemde serefraz?

Aşkına yanmış güzelin, göklere ağmış
Bal ü per eyler zeri aşkıyla ateşbaz

Can atıyor her gece binlercesi perran
Bir nice pervanesi var saysa sayılmaz

Aşk ile dönmekte her an gökte kevâkib
Erdi mi on dördüne mah, her biri pür haz!

Olmasa âşıkta gönül kim kapılır kim;
Dâmına ey zülfü dilâvîz ü düzenbaz?

Zulmete düşmez mi cihan yanmasa uşşak
Yak o zaman aşk ile Evvâh’ını kış yaz.

Evvâhî

Müfte’ilün Müfte’ilün Müfte’ilâtün
_ . . _ / _ . . _ / _ . . _ _