Ay Düşünce Karanlığıma

Ay düşünce karanlığıma,
Sen geldin aklıma.
Hep seni düşünüp durdum,
Sensiz gecelerde.

Düşünmezdim birini seveceğimi
Ama seni sevdim,
Sana divane,
Sana mecnun oldum.

Kaderin bir cilvesiydi belki seni tanımak ,
Seni sevdiğim gün ben, ben değildim ,
Aklı başından gitmiş bir divaneydim sanki.
Güzel sevdiğim; güzel insan.

Kalbimi bir tek sana açtım ,
Kıymet bilirsen ,
Sevmesini bilirsen,
Bu yüreği...

Bu kalp bir tek sana ağladı,
Sana olan aşkım yüreğimi dağladı,
Sana bir söz söylemek ister bu aşık dinlemek istersen,
Vazgeçmemi istesen de vazgeçemem senden.

O son bahar ayı ilk bahardı sanki bana,
Baharımı kışa çevirme,
Bu kalp bir tek sana sevdalı,
Kırma artık bu kalbi.

Resmine bakar dururdum,
Yine sensiz gecelerde,
Sen her an yakınımda olsanda,
Hep uzak kaldın bana.

Kendini benden uzak edip üzme beni,
Dinmez bu deli gönül seni almadıkça,
Sönmez yüreğimdeki ateş sen beni sevmedikçe,
Aklım düşünmek bile istemez senin yokluğunu.

Seninde beni seveceğini düşündüm,
Sen ise hep nefretle baktın bana,
Ben seni severek suç işlemişim gibi,
Ey nazlı güzel...

Anla artık! Bu gözler senden başkasını görmez,
Bu kalp senden başkasını sevmez sevemez,
Bir sana sevdalı,
Bir ömür sana aşıık...