Gece ay düştü suya
Düşlerin şavkı yansırken semaya
Gölgelerin ötesinde
Kimsesiz değildi çakıl taşları
Bir kadın, belki de bir erkek
Ne farkeder ki; insan dı ne de olsa
Öylesine bir başına
Usulca, gizliden siliyordu gözlerini
Acı topluyordu avuçlarında.
Az ileride uluyan köpek
Uzaktan diş göstersede
Kararlıydı aldırmıyordu
Öylesine savaşlar vermişti
İnsanım diye geçinen köpeklerin arasında.
Nefesi şahidi olsun ki
Bazen hayvan diye ötelediği canlılar
İnsanlar kadar riyakar olmazlardı asla...
Kayıt Tarihi : 6.8.2008 13:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
