Ay Doğunca Şiiri - Mehmet Ay 2

********** AY DOĞUNCA************

Ay doğunca ışık yollar geceye,
Sevgi resmini çizdigin kim bilir.!
Tomurcuk gülün sevdasın heceye,
Tümünü gizli döktügün kim bilir.!

Mekanı kalmayan kul yaban düşer,
Ötesin bilmeyen ellere küser,
Dal meyva vermez kolunu keser,
Dalların neler çektigin kim bilir.!

Ne varsa dünyada burada kalır,
Perdeler kapanır uykuya dalar,
Sona ermiş şeyler meçhule gider,
Biri giderken geldigin kim bilir.!

Aşk, kömür gözlüdür beyazı saklı,
Dost yarası kazık yıldırmaz aklı,
Ben bilmedim kim haksız kim haklı,
Cellada gönül verdigim kim bilir.!

Doğumlar bahane ölümler gerçek,
Balık dala çıkmaz, kuş, çiçek
Yalaka kıvırır öper el etek,
Kuruşa gurur sattıgın kim bilir.!

Boş durur gönülde heyalan olur,
Dağ sana gelmez boranlı kar vurur,
Telaşa gerek yok zincir de çürür,
Sabrıla sirke kaldıgın kim bilir.!

Depremi içinde yaşamak çok zor,
İnsanın hayalları kör düğüm var
Miadı düşünceler olursa dar,
Okusan ne olur yazdıgın kim bilir.!

08.10.24 / Saat 09,11
MİADI (Mehmet AY)