Ay Dedem Şiiri - Senanur Altıok

Ay dedem ay dedem
Şimdi bir inşirah suresi!

Soluk soluğa babama koşarken,
Dedemin kalbi bir dolunay gibi parladı yurtta!
Şerbet verin,
Kavur'un helvaları...
Bez bebeklerimin olduğu odama götürün beni,

Evdeki tüm sevdiğim kadınların mezar taşı buz mavisi,
Senin en sevdiğin kazağı giymiş sanki o tekli koltuk
Hepsi benim omuzlarımda.
Büyümeye devam ederken tekrar ederdim durmadan.
Şeker paketlerini yatağımın üstüne serip fikir atılamayacak yazılar düşünürdüm.
Kimsenin solduramayacağını düşündüğüm kahkalar atardım.
Şimdi,
Bir yerde babamın elini bir yerde amcamın elini tutarken
Bir bez parçasının altında doğuracağım umudu düşünüyorum aralıksız

Ay dedem ay dedem
Şimdi bir felak nas suresi
Babam elli yaşında
Amcam kırk beş ve otuz beş
Hepsi beş yaşındaymış oysa
Sen gidince
Hepsi peygamber yaşında

Ay dedem ay dedem
Şimdi bir yasin suresi
Babaannem altmış beş yaşında
Mezarının başında gelinliği ile
Hala on beş.

Ay dedem ay dedem
Bu sefer ben aldım sana oyuncak
Rüzgar gülü
Bilmem sever misin,

Ali diye bebek almıştın bana kalbine basınca çalışırdı
Çok bastım kalbine ama çalışmadın
Benim oyuncağım sahtekar değil
Sen bana seslenmek istedikçe
Dönecek
Dönecek
Sonra uyandığımda tekrar kulaklarımda bir ses
"Senoş kahvaltıya gel kızım"

Ay dedem ay dedem

-Sena ALTIOK