Ay Dedem Şiiri - Veysel Şimşek

Güler yüzlü efendiden efendi,
İstanbul kartalın yerlisi kendi,
Şen şakraktı ogünler ne güzel gündü,
Işık ercan Ay ışığım Ay dedem.

Unutan unutsun ben unutmadım,
Eşimi dostumu yaban atmadım,
Şiir yazdı isem kusur tutmadım,
Işık ercan Ay ışığım Ay dedem.

Yazdı heceledi şair abisi,
Gülmek idi ışığımın hoboisi,
Nedeyim ki yoktu onun gibisi,
Işık ercan Ay ışığım Ay dedem.

Adım adım bir acayip yürürdü,
Makamlı yürümek ona gururdu,
Celal ile bana akıl verirdi,
Işık ercan Ay ışığım Ay dedem.

Bizim ile beş altı yıl çalıştı,
Işık bize biz onlara alıştı,
Gülüşüyle sanki bir kuğu kuştu,
Işık ercan Ay ışığım Ay dedem.

Altılı oynarsa o gün hoş durur,
Kağıd üzerinde atı hoş durur,
Veysel der ki; Arada bizi coşturur,
Işık ercan Ay ışığım Ay dedem.