Ay Çözeltisi Şiiri - Ayşe Uçar

körpe bir ağaç yüzün, öpseler darılır
madenden yeni çıkarılmış kristâl sanki gözlerin
her çakışı binlerce kıvılcım
yanar döner ışıklar

tılsımlı bir güneşin içinden geçit vermez saçların
saçların öyle zifiri ki, siyahında can verir kuşlar
aşk yılgını kirpiklerin, hep mi belâ
hep mi uzak düşlere müptelâ
iki ayrı kentin uzantısı çatık kaşların
hangi aşığına küskün
söyle şeker dilin

aşk-
güller ve sen
ateşten tutuşur dudağın
acılar darp eder umutlarını
yerle yeksan masallar

sanrılı gök-yüzün
gamzelerine ay yıldız konmuş
kümelenmiş bulutlar oturmuş kirpiklerine
yağmur desen, yağmur değil
öyle güzel yağarsın
yağar ki! gözlerin

gönlün gömgök bir okyanus
sana çağlar bütün şelâleler
ah! bu yaman sevdalar
ömrünü azaltmaz, dertle çoğaltır

geceler
yalnızlık ve sen
katran karası, safran sarısı
ah! o geceler ki dert döngüsü
hüzün salkımlarını gövertir
gönlün pare pare, dilinde bin yare

hep güzelsin
güzel ölür! ...ölür sün ki
aşk geldiğinden değil
senden gittiğinden
utanır

04-01-2014
cumartesi-23:16