Öyle gülme yüzüme hayat
Kimim var, vurayım kendimi dağlara
Nehirler taşırır, sular arıtır bildiklerimi
Umutla verdiğin ilk gün ışığı
Siler gölgesinden ömrümün
Soluk çehreli sevdiklerimi
Öyle gülme yüzüme hayat
Uzandığım yerde kırılır dallarım
Bir göl olur kalırım altında ayın
Yalnız bir başına ve durgun
Ölü bir göl olurum kendime
Öyle gülme yüzüme hayat
Ben kimseyi sevemem artık
Geceyi taşıyıp ıslanan saçlarıma
Herkesten saklar gibi bir şeyi
Dönerim yüzümü ay ışığına
Şahin Örgel
15.04.2006
Şahin ÖrgelKayıt Tarihi : 15.4.2008 00:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Necmettin ÇAKIR
TÜM YORUMLAR (2)