Ay Çehreli Canan Şiiri - Mustafa Duvan

Yas tutturdun yaz ortasında, ay çehreli canan.
Ah ettirdin yalan dünyada, ay çehreli canan.

Güldürmedin yüzümü, göstermedin hiç hoşgörü.
Düşünmeden yaktın gönlümü, ay çehreli canan .

Zorlansa kapıların, kırılmaz bir türlü nazın.
Düşürdü çöllere şu kahrın, ay çehreli canan.

Mevla vermiş ceylan misali bir göz, edilmez tek söz.
Bu sevda ki sönmemiş bir köz, ay çehreli canan.

Adanır bir ömür, uğruna ne erler sürünür.
Cilven tozu kiri süpürür, ay çehreli canan.

İnce belin ince, güller kokuyor hep teninde.
Gönlün derdi sen merhemi de, ay çehreli canan.

O gözler ki ruhun aynası, yine gönül yarası;
Verdi gözlerinin karası, ay çehreli canan.

Kelam edişine, bahar misali gülüşüne.
Canım kurban saçın teline, ay çehreli canan.