Ay Bölünürken Şiiri - Aşkın Güngör

Aşkın Güngör
87

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Ay Bölünürken

Küçük yağmur damlası
aşağıdaki adamın gözyaşlarıyla
arkadaş olurum umuduyla
düşmeye devam ediyordu.

Avare bir kuş
mahpus bir ağaçtan
sokak lambasının soluk ışığındaki
karakalem inişleri seyrediyordu.

Ben kenarda
ağzımda cigara,
yoldaki halkaları imgeliyordum.

Az ilerde ay bölünüyordu.

Tam önümde ben bölünüyordum.

(8 Nisan 1993)

Aşkın Güngör
Kayıt Tarihi : 21.7.2003 14:39:00
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Aşkın Güngör