Ay beyaz
gece karanlık
yıldızlar adalara dökülmüş
mum ışığında parlayan yeşil üzüm salkımı aydınlık
bir ben yalnızım sanki bu şımarık dünyada
içinden deniz geçen kent zehir zemberek ayakta
insanlar uykuya dalacak az sonra
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.