Adına ne dersen de, bu toprağına düştüğüm yolun
Sonu hep eksik kalacak olan senden başladığı sonsuzluk
Lodos yolu çınarlı han ve koşup gelen yağmur aralığı gencecik Nisan
Köze harlanmış demirlerin döşünü döven
Göğün sonsuz kucağından
kendini parçalarcasına kanatlarını üstüne gerdiği sorgusuz divanına
Sandım ki, senin yakamızı yuyup,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta