AY ARALIK
Ay aralık,
Bahar evden kaçmış.
Gece zifiri karanlık,
Güneş üzgün,
Dolanır başında kara bulutlar.
Çakallar nöbette,
Dama düşmüş aslanlar.
Kurtlar avcı kolunda,
Dolanır yamaç, yamaç.
Buza kesmiş,
Lapa, lapa yağan kar.
Duman rengi yamaçlar.
Gümüş grisi vadiler,
Donmuş ırmaklar,
Dağlar kaybolmuş,
Teğet ufuklar.
Denizler üşümüş,
Martılar savsak,
Tavşan dağa küskün,
Dağın başı dumanlı,
Biraz da üzgün,
Çakalın bıraktığı leşi,
İzinsiz yemiş kuzgun.
Çakal olmuş davacı,
Kuzu ödemiş harcı,
Kuzu kurda emanet,
Hem koruma, hem avcı.
Silah almış eline,
Kendi bacağını vurmuş,
İki gözü şaşı avcı.
Üzümü hoyrat yer.
Dayağı zavallı bağcı.
Süleyman Bektaş
Çağdaşi
Kayıt Tarihi : 12.1.2010 18:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sayın Süleyman Bey,
Yüreğine,emeğine.kalemine sağlık.
Güzel şiirdi........beğeniyle okudum.
Kutlarım sevgili dostumu.
Başarılarınızın devamını diliyorum.
Sevgi ve saygılar sunuyorum dost kaleme......
TÜM YORUMLAR (18)