Ay usulca eğilir de yer yüzüne,
Üfler karanlığın kısık neyini,
Her bir otu tek tek öper.
Salar bir ardıç kuşu
Sesini sessizliğe,
Gül yaprağı dudağını açar
Bir damla çiye.
Eser savura savura samanyolunu
Sıcacık bir yel, dünden.
Ay, yavaşça çeker elini, eteğini
Otların, çalıların üstünden.
Kayıt Tarihi : 21.12.2003 20:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılar
Mehmet Çobanoğlu
Şiir çok güzel ama ayın sorumlulukları var daha. O da sadece tanık olamaz gördüklerine. Müdahil olmalıdır şairi gibi bir an önce. Kendisi olmazsa fena halde müdahil kılarlar onu yoksa.
Sevgiyle A. Z.
[email protected]
Suna Doğanay
TÜM YORUMLAR (9)