AY
Gece topluyorum avuçlarıma
Gündüzlerim sende kalsın
Bana yeter penceremde duran ay
Ben savuştururken ateş böceklerini gönlümde
Ruhuma dokun hafif
Anılarımı yitirdim artık
Üstüne şehirlerimi kaybettim
Sokaklarım sende kalsın, bir ebedi
Barı sen dağıt kafamdaki böcekleri
Konuş benimle yalnız
Zehrimi al soğuk soğuk
Son sığınağım sen ol ruhuma
Feridun Eren
Kayıt Tarihi : 29.12.2018 14:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!