Avuntu Şiiri - Gökhan Oflazoğlu

Biz düşmekte olana
yardım etmeyen kara
talihin sert duvardan
dönen çığlıklarına
duyarsız geçip gideriz.
Dokunsak, tutsak, fayda
mı eder.., o boşluk
hepimizi içine alan
avuntusunu nereye
saklar da unuturuz.
Yol üstünde hain
bir şaka gibi duran
kazayı kutsayarak.

Dönüp de ellerimden
tutan, bir tehdit gibidir
yüzünden yansıyan,
iki yanı tepelik uçuruma
bakan gözlerim bir
avuntu bekler.

Ne fayda.

04/04/2010