ne Amerika’yı keşfettim,
ne de fethedebildim İstanbul’u.
ne uzaya çıkabildim,
ne yerimde tutunabildim.
Boğaz’ı yürüyerek geçmeye yeltenmedim bile...
uçamadım da kanatlanıp Hazerfen misali...
uçmaya kalktımmı düştüğüm yer
kalkıştığım yer oldu.
ne savaş çıkarıp kıydım insanlara,
ne de barışa uzatabildim bir dal.
kışlar sert geçmiş...zeytin ağaçları kurumuş...
beslediğim güvercin çoktan uçmuş.
ne nehir olup saldım kendimi ummana
ne de kurudum yatağımda.
yosunlandım, iribaş besledim bağrımda.
herkes ampul altında dolanırken,
ben hala mum ışığında gölge oyunları oynamaktayım.
parmaklarım...ah şu parmaklarım! ! !
kalem tutup şiir yazan,
mızrap tutup saz çalan şu parmaklarım...
hiçbir şey yapamadıklarım arasında
onlar benim tek avunduklarım...
22/11/2006
Cafer YılmazKayıt Tarihi : 22.11.2006 23:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cafer Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/11/22/avuntu-50.jpg)
Yureginize saglik..
birkaç oynamayla çok daha güzel olacak...
sevgilerimle..
TÜM YORUMLAR (2)