gün aşırı hüznüm
nutuk atar geceye.
kabuk bağlamaksızın açılmış
tüm yaralarım kanar.
unutulmaya yüz tutmuş onca anı,
deniz olur, beni de yutar.
sonra bir çocuğun sesi,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta