gün aşırı hüznüm
nutuk atar geceye.
kabuk bağlamaksızın açılmış
tüm yaralarım kanar.
unutulmaya yüz tutmuş onca anı,
deniz olur, beni de yutar.
sonra bir çocuğun sesi,
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta