Yaranılmıyor kimseye ne kadar kendinden verirsen o kadar fazlasını istiyorlar
Ne güzel gülüyorlar yüzüne ama bilsen ardından nasıl da pervasızca sövüyorlar
Arınılmıyor hiç bu musibetlerden nereye gitsen onlar da hep peşinden geliyorlar
Kederinden ölüyor olur sorsan herkes ama görsen sanki her gün yeniden doğuyorlar
Zorla değil ya hiç sevmedim sevemiyorum bu insanları bu bir suç mu ya da günah mı
Tonla rezillik onca riya ortadayken içim almıyor yutamıyorum yalanlarını
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta