Avunduğum Şiiri - Veli Can

Ufkumun çizgisiydin sen
Batan güneşle aynı anda yandığım
Yandıkça kendini yiyen kor gibi
Hayatım söndü rüzgâr gören mum gibi
Avunduğum dokunmaya doyamadığım
Yaşamımdın yaşadıkça yaşlandığım sen
Uykum azrailim olur sarardı beni
Deniz üstünü kaplayan sisti sesin
Biraz ıslaktı biraz da dalgalı
Hani Hırçın bir tutkuydu sevgimiz
Avunduğum dokunmaya doyamadığım
Yaşamımdın yaşadıkça yaşlandığım sen
Kalbimim beyaz perde oldu bu aşka
Hani bir ömür oynayacaktık senle ben
Sensizliği taşıyamadım neden
Perdenin ışıkları sönüyor gel artık gel