Yardımcı oluyorken desteklenmemektesin,
Bir anda kınanırsın zor duruma düşersin…
Otobüsün içinde inecekler olunca,
Şahsımız lâf söyledi kapı açılmayınca…
Kadın inmek istedi, içim razı olmadı,
Şoför beyi uyardım, kapı hemen açıldı…
3,5 kişi kadar vardı ki inememişler,
Kapılar açılmadı pek de dikkatsizdiler…
İlerledikten sonra, aynı durum denk geldi,
Etrafta sessizlik var, kadın inmek istedi…
Bu ikinci olaydı otobüs kalabalık,
Şahsımsa en ortada göstermekteydi varlık…
Kapı açılmayınca yüksek sesle bağırdım,
“Abi bir zahmet kapı! ” biraz yanlış yapmıştım…
Şoför şahsıma kızdı, “Avukatlığa soyunma!
İnen düğmeye basar, “Seslenmişti şahsıma…
Cevap dahi vermedim çünkü rezil olmuştuk,
Şahsımı tanıyorlar yerin dibini bulduk…
Herkes gibi susmalı, sessiz mi kalmalıydık?
İnemeyen inmese buna susmalı mıydık?
(2014)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 16.5.2014 15:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!