Avuçta Kalan Şiiri - Osman Ataman Biner

AVUÇTA KALAN
Bir damla göz yaşıyla geldin aklıma…
Önce göz yaşım
Sonra sen..
Orson Welles çalıyordu bir yerlerde
Sen gülüyordun
Ben düşünüyordum…
Siyah beyaz bir film gözlerimin önünde…
“Ben biliyorum”diyordu…”Gençliğin ne olduğunu!”
Şimdi yıllar sonra aynı nağmeler
Aynı duygular,aynı hayaller…
Ama ayrı dünyalarda ayrı rüyalar…
Yorgun yüreğim ve bedenim
Suya düşmüş bir karınca çaresizliğinde
Çırpınır dururken hayallerle..
“Ama sen,yaşlılığın ne demek olduğunu bilemezsin!”
Diyorum…
Çünkü sen hala o çoşkulu baharsın gözlerimde..
İsyanım da bir volkan yüreğimde
Patlayıp savuramam küllerimi…
Yalnızca bir bahar serinliği kaplar ruhumu bazen
Sen gelince aklıma…
“Hatırla birlikte yaşadığımız o günleri!”derken
Alta Gracia çalar o kırkbeşlik plakta
On sekiz baharın açtığı goncalar misali gülücüklerin gelir aklıma…
Sonra o yeşil gözlerin…
“Her şey güzel bir rüya”gibiydi…
Uyandık ki ne gençliğimiz kalmış avucumuzda
Ne hayallerimiz..
Kurumuş çöle dönmüş mü sahiden yüreğimiz?…
Seni bilmem ama
Kalbimin derinliklerinde bir yerlerde
Kıpır kıpır bir bahar esintisi duyarım bazen…
O serseri oğlan gelir gözlerimin önüne
O sırılsıklam aşık,o küstah şair,o sevdalı yürek
Bir an savrulur giderim bulutlar üzerine
O toz pembe yataklarda döner başım
Sonra ayna bir tokatla sarsar beni
Kırlaşmış saçlar,çizgili bir surat,yorgun bir bedendir
Yetmiş yıllık avuçta kalan
Keşke derim içimden
Keşke o günlere dönebilsem yeniden….26.01.2025-EDİRNE