Ellerindekileri göremez hiç bir zaman insan.
Kıymetini bilemez avuçlarının içinde olanların..
Ne zaman bir yağmur damlası gibi parmaklardan süzülür sahip oldukları, işte o zaman göz yaşıda bir inci kolye gibi dağılır her yana.
Halbuki zamanında sevdiğinin yanakları dahi o ellerin arasındaydı.
Gökten inen bir kuş misali, saçlarından süzülürdü parmakları.
Savaşmak için tuttuğu kıl...ıç, geleceğini kodlayacağı kalem dahi o ellerdeydi her zaman.
Şimdi neden o herşeyin içinde olduğu avuçlar bomboştu peki?
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Emeğine yüreğine sağlık gerçekten de öyle bilmez insan kıymetini avuçlarının içindekinin... Lakin ne zaman ki kaybeder o zaman anlar...Kaçırma fırsatı...Selam ve sevgiyle ...10 puan ...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta