Ellerindekileri göremez hiç bir zaman insan.
Kıymetini bilemez avuçlarının içinde olanların..
Ne zaman bir yağmur damlası gibi parmaklardan süzülür sahip oldukları, işte o zaman göz yaşıda bir inci kolye gibi dağılır her yana.
Halbuki zamanında sevdiğinin yanakları dahi o ellerin arasındaydı.
Gökten inen bir kuş misali, saçlarından süzülürdü parmakları.
Savaşmak için tuttuğu kıl...ıç, geleceğini kodlayacağı kalem dahi o ellerdeydi her zaman.
Şimdi neden o herşeyin içinde olduğu avuçlar bomboştu peki?
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Emeğine yüreğine sağlık gerçekten de öyle bilmez insan kıymetini avuçlarının içindekinin... Lakin ne zaman ki kaybeder o zaman anlar...Kaçırma fırsatı...Selam ve sevgiyle ...10 puan ...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta