Eleleyken avuç içlerimiz terlerdi..
Titrek ve ürkek bakışlarımız vardı.
Cümlelerimiz hiç tam olmamıştı.
Gözlerimiz ne güzel konuşurlardı.
Seninleyken vakit kaçardı bizden.
Yokken sen birtürlü olmazdı sabahlar.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta